Ode aan de koning
Al eerder schreef ik erover: Gebarentaal is een echte taal, niet kunstmatig gemaakt zoals Esperanto, maar ontstaan en ‘gemaakt’ door de gebruikers, vooral diegenen die van kinds af aan Doof zijn. In Gebarentaal kun je dan ook alles zeggen: formeel, zoals bij de persconferenties de laatste weken te zien is, of je kunt er grapjes in maken, je kunt er in schelden of liefkozen en: je kunt er in zingen! Er is zelfs een speciaal gebarenkoor, waarin liedjes worden gezongen in Gebarentaal. Vandaag hadden mijn jongste dochter en ik een primeur: wij zongen, samen met zo’n 90 anderen (met wie we online in contact waren) het Wilhelmus in Gebarentaal. Niet dat ik nou zo goed ben in Gebarentaal, maar na een weekend flink oefenen (en soms hier en daar een woordje ‘mompelen’, ook dat kan in Gebarentaal) zongen we mee met alle Nederlanders die op hun manier, op hun plekje, een ode brachten aan de koning.
Het is jammer dat alles waarmee we vertrouwd zijn, anders is of helemaal wegvalt. Het is voor velen onzeker hoe onze samenleving over een aantal maanden of een jaar eruit ziet, maar steeds weer zien we ook mooie dingen ontstaan, zoals het samen zingen voor de koning. Laten we daar dan van genieten en leven in het Nu.
Veel groetjes, Saskia