Oorellende

Veel mensen met een hoortoestel kennen het wel: jeuk en irritatie aan de gehoorgang. Soms zo erg dat je geen hoortoestel meer kunt velen. Dat is ook wel logisch: het oorstukje sluit je gehoorgang vaak helemaal af en dat gaat irriteren. Denk maar aan een zak appels die je te lang in een dichtgeknoopt plastic zak hebt laten zitten, dat gaat broeien. Zo gaat dat ook met je gehoorgang. Een gehoorgang zonder hoortoestel (lees: oorstukje) zit, is open. Het zweet kan verdampen en oorsmeer zorgt ervoor dat je een beschermend laagje hebt tegen vuil, vocht en bacteriën van buiten. Maar een oorstukje sluit niet alleen de gehoorgang helemaal af, maar duwt bovendien het oorsmeer naar binnen. Dan heb je een probleem.

Op de radio hoorde ik laatst een KNO-arts vertellen dat je dan naar je huisarts moet om het oor te laten uitspuiten. Daarmee spuit de huisarts (of meestal de assistente) met een soort mini hogedrukspuit in je oor, waardoor vuil, oorsmeer en andere rommel los komt. Dat werkt voor mensen met een gezond oor prima. Maar voor veel hoortoesteldragers verergert dat de kwaal alleen maar. Het oor blijft nog een klein beetje vochtig en door het uitspuiten kan het oor minimaal beschadigd worden. Maar doordat het is afgesloten, kan het vocht niet weg en kunnen schaafwondjes nauwelijks genezen, waardoor het oor nog meer gaat irriteren en zo kom je van de regen in de drup. Als je je hoortoestel een dag of twee kunt missen, is het het beste om de oorstukjes daarna een tijdje uit te laten, zodat alle vocht goed weg kan en zodat eventuele schaafwondjes aan de lucht kunnen genezen. Maar als je ernstig slechthorend bent, kun je je hoortoestel echt niet een paar dagen missen, zelfs niet een paar uur. Dan gaat dat dus niet.

Ik heb de desbetreffende KNO-arts gemaild dat ik het niet met hem eens was met zijn voorstel. Veel beter is het om met een geïrriteerde gehoorgang naar de KNO-arts te gaan. Een goede KNO-arts zal je niet met een hogedrukspuit uitpuiten, maar met een soort mini stofzuiger je oor uitzuigen. Een fluitje van een cent, nog sneller dan de hogedrukspuit, maar je moet er wel voor naar een KNO-arts. Dat is een nadeel, want een bezoek aan een KNO-arts kost uiteraard veel meer dan een bezoekje aan de huisarts. Een ander nadeel van de gang naar de KNO-arts is de wachttijd. Als je belt voor een afspraak, kan het rustig een paar weken duren voordat je ‘aan de beurt’ bent. Maar zolang kun je niet wachten als je een afgesloten gehoorgang hebt en (daardoor) zo goed als doof bent. Dan moet je zo snel mogelijk geholpen worden, om te kunnen blijven functioneren in de maatschappij. Helaas is er vaak weinig begrip voor bij het afsprakenbureau van de KNO-artsen. Het helpt niet altijd als je zegt dat je maar een paar minuten tijd hoeft te hebben. Dan moet je heel mondig zijn. Zeg dat het om een ‘oortoilet’ gaat (zo heet dat in de KNO-wereld), dat het echt, echt, echt om niet meer dan dat gaat, dat het in amper vijf minuten gepiept is en dat je echt niet zo lang kunt wachten. Soms lukt het dan op deze manier om een afspraak ergens tussendoor te maken. Lukt het op deze manier ook niet, vraag dan of de assistent een KNO-arts zelf erbij roept waarmee je kunt overleggen. De meeste KNO-artsen begrijpen wel waar je het over hebt en vinden het geen probleem om je even tussendoor te helpen. Het kan helpen om een vaste afspraak te maken om elke zoveel tijd even je oren uit te laten zuigen. Of dat in je digitale dossier komt te staan dat je voor een oortoilet altijd even tussendoor mag komen.

De KNO-arts die ik gemaild had, was zo attent om me meteen de volgende werkdag op te bellen. We hebben het samen over de voors en tegens gehad. Het zou te duur worden indien alle hoortoestelgebruikers altijd voor een prop naar de KNO-arts moeten, was zijn mening. Dat is natuurlijk wel waar. Alleen, als je ernstig slechthorend bent, ben je sowieso al een dure klant. Denk aan alle bezoeken aan de KNO-arts of audiologisch centrum en de aanschaf van je hoortoestellen. Om van een CI nog maar te zwijgen. Daarbij vergeleken is zo'n oortoilet een peuleschil. Ik ben echt niet iemand die voor elk wissewasje naar een specialist loopt, maar mijn oren, daar blijft de huisarts vanaf. Daarvoor ga ik naar een KNO-arts.

Ik wens iedereen die mijn blog volgt een heel goed 2020. Zorg goed voor je oren, je hebt ze alle twee nodig!

Twitter Facebook LinkedIn Volgen